ជួបជាមួយសំណាង
ដំណើរមួយនៃការព្យាបាល និងក្តីសង្ឃឹម
សំណាង គឺជាអតិថិជនម្នាក់ដែលកើតចេញពីគ្រួសារដ៏ អភ័ព្វ និងរំលោភបំពានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ដោយបានចំណាយ ពេលជាច្រើនឆ្នាំរស់នៅតាមដងផ្លូវក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ដំបូងសុំទាន ដើម្បីបំពេញការចំណាយលើការរស់នៅរបស់ ឪពុក និងក្រោយមកសម្រាប់ម្តាយរបស់គាត់។ នៅពេលដែលម្តាយរបស់គាត់ត្រូវបានគេដាក់នៅក្នុង បណ្ឌលរដ្ឋ សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យដែលមានជំងឺផ្លូវចិត្ត គាត់ត្រូវគេដាក់នៅជាមួយម្តាយផងដែរ។
នៅអាយុ 14 ឆ្នាំ គាត់បានចូលក្នុងកម្មវិធីថែទាំផ្ទះជាក្រុមរបស់យើង។ ពេលគាត់បានមកដល់ កាត់មានការខូចចិត្ត តក់ស្លុត ហើយនិយាយមិនចង់ចេញសោះ។ ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ បរិយាកាសគ្រួសារដែលចិញ្ចឹមបីបាច់ និងកក់ក្តៅនៅកន្លែងស្នាក់នៅបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការព្យាបាលរបួសខាងក្នុងរបស់គាត់ និងជំរុញ ការលូតលាស់ទាំងផ្លូវចិត្ត និងរាងកាយ។
ក្នុង ដំណើរជីវិតការសិក្សារបស់គាត់ គាត់បានបញ្ចប់ការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈផ្នែកជួសជុលម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ដោយជោគជ័យ និងទទួលបានសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិនៅ អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ក្នុងស្រុក ដែលជាសមិទ្ធិផលនឹកស្មានមិនដល់។ បន្ទាប់ពីទទួលបានបទពិសោធការងារដំបូងរបស់គាត់ គាត់បានបង្កើតនូវបំណងចង់បន្តគុណវុឌ្ឍិរបស់គាត់។ ពេលនេះគាត់កំពុងសិក្សាដើម្បីក្លាយជាជាងអគ្គិស នីនៅវិទ្យាស្ថានមួយ នៅពេលល្ងាច ក្នុងគោលបំណងស្វែងរកអនាគតការងារកាន់តែប្រសើរ និងទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់ ដើម្បីអា ចផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់គាត់នៅថ្ងៃអនាគត។
បំពាក់ដោយទំនុកចិត្តដែលគាត់បានកសាងអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយដោយជឿជាក់ថាជីវិតអាចផ្លាស់ប្តូរជាវិជ្ជមាន តាមរយៈការខិតខំប្រឹងប្រែង និងការប្តេជ្ញាចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន ឥឡូវនេះគាត់បានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីទទួល យកអនាគតដោយក្តីសង្ឃឹម ការតាំងចិត្ត និងជំនាញដើម្បីបង្កើតជីវិតដ៏មានន័យ និងឯករាជ្យ។
ជួបជាមួយធារី
ការយកឈ្នះលើកុមារភាពនៃការបដិសេធ និងការរំលោភបំពាន
នៅឆ្នាំ 2016 ធារីត្រូវបានចូលរៀនក្នុងកម្មវិធីថែទាំលំនៅដ្ឋានរបស់យើង “ផ្ទះសហគមន៍សម្រាប់អ្នកជំនាន់ថ្មី” តាមសំណើរបស់មេឃុំមកពីភូមិរបស់គាត់ ដោយសារអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។ នាងធំឡើងក្នុងបរិយាកាស លំបាក ដោយរស់នៅជាមួយម្តាយ ឪពុកចុង និងបងប្អូនបង្កើតពីរនាក់។ ក្នុងនាមជាកូនច្បងក្នុង គ្រួសារ នាងមានបន្ទុកលើការងារផ្ទះច្រើនហួសហេតុ ហើយចាត់ទុកដូចជាអ្នកបម្រើ សូម្បីតែម្ដាយរបស់នាងផ្ទាល់ក៏ប្រព្រិត្តដាក់នាងដូច្នេះដែរ។ ស្ថានភាពរបស់នាងកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺននៅពេលដែលឪពុកចុងរបស់នាងបានចាប់ ផ្តើមធ្វើបាបនាងជាញឹកញាប់ដោយគ្មានមូលហេតុ ខណៈដែលគ្រួសារដែលនៅសល់មិនអើពើនឹងការឈឺ ចាប់របស់នាង។
នៅពេលចូលរួមផ្ទះសហគមន៍របស់យើង ធារីបានសម្របខ្លួនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដោយស្វែងរកការលួងលោម ក្នុងបរិយាកាសសុវត្ថិភាព និងការគាំទ្រដែលផ្តល់ដោយទាំងបុគ្គលិក និងអ្នករស់នៅជាមួយគ្នា។ នាងបានបន្ត ការសិក្សារបស់នាងឡើងវិញដោយអន្ទះសារ ដោយទទួលស្គាល់ថាវាជាផ្លូវទៅកាន់អនាគតដ៏ល្អប្រសើរ។
សព្វថ្ងៃនាងកំពុងសិក្សា ផ្នែកលេខានៅសាលាដុនបូស្កូកម្ពុជា។ ថ្វីត្បិតតែស្ងប់ស្ងាត់ដោយធម្មជាតិក៏ដោយ ប៉ុន្តែនាងបានក្លាយជានារីវ័យក្មេងដែលមានទំនុកចិត្ត ដែលត្រូវបានមនុស្សជុំវិញខ្លួនចូលចិត្ត។ កុមារភាពដ៏ លំបាករបស់នាងបានធ្វើឱ្យនាងក្លាយជាបុគ្គលដែលធន់ និងមានការតាំងចិត្ត។
ធារី លែង ទាក់ទងជាមួយម្តាយទៀតហើយ ប៉ុន្តែបានភាពកក់ក្តៅពីការទៅលេងជីតារបស់នាងនៅខេត្ត ដែលតែង តែមានចិត្តល្អ និងយោគយល់ចំពោះនាង។
ការឆ្លុះបញ្ចាំង និងប្រធានបទ
អ្វីដែលសម្រាប់អំពើអាក្រក់ នោះព្រះធ្វើវាទៅជាការល្អ
ធ្វើការជាមួយកុមារក្រីក្រ និងជួបការលំបាក យុវជន និងគ្រួសារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា វាច្បាស់ណាស់ថា ការឈឺចាប់របស់ពួកគេភាគច្រើនត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ដ៏អាក្រក់ដែលបង្កឡើងដោយខ្មែរក្រហមពីឆ្នាំ 1975 ដល់ឆ្នាំ 1979 ដែលបានបន្សល់ទុកនូវស្លាកស្នាមយ៉ាងជ្រាលជ្រៅដល់គ្រួសារ សហគមន៍ និងប្រទេសជាតិទាំងមូល។ ហាសិបឆ្នាំក្រោយមក ប្រទេសកម្ពុជានៅតែបន្តជួបវិបត្តិផ្នែកសង្គម អារម្មណ៍ និងសេដ្ឋកិច្ច បណ្តាលមកពីសម័យដ៏ខ្មៅងងឹតនេះ។
ទោះបីជាមានការឈឺចាប់យ៉ាងនេះក៏ដោយ ក្តីសង្ឃឹមនៅតែមាន។ រឿងរ៉ាវទាំងនោះ មិនបញ្ចប់ដោយការអស់ សង្ឃឹមនោះទេ។ នៅទូទាំងប្រទេស បុគ្គល និងសហគមន៍កំពុងស្វែងរកវិធីដើម្បីព្យាបាល កសាងឡើងវិញ និងស្ដារឡើងវិញនូវអ្វីដែលបានបាត់បង់។
តាមទស្សនៈនៃជំនឿ ដំណើរនៃការស្តារឡើងវិញនេះរំឭកយើងថា កិច្ចការរបស់ព្រះមិនបានបញ្ចប់ទេ។ សូម្បីតែ នៅក្នុងកាលៈទេសៈដ៏អស់សង្ឃឹមបំផុតក៏ដោយ ក៏ព្រះស្វែងរកផ្លូវសម្រាប់ការធ្វើឲ្យថ្មីវិញ និងការព្យាបាល បានដែរ។ សេចក្ដីជំនឿផ្ដល់នូវកែវភ្នែកមួយ ដែលយើងអាចឃើញថាការរងទុក្ខដែលបង្កឡើង ដោយមនុស្ស អាក្រក់មិនមែនជាចុងបញ្ចប់នោះទេ ប៉ុន្តែជាជំពូកមួយនៅក្នុងរឿងធំជាង— គឺរឿងមួយដែលការផ្សះផ្សា ការស្ដារឡើងវិញ និងការផ្លាស់ប្តូរអាចធ្វើទៅបាន។
ក្នុងនាមជាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយដែលកំពុងបម្រើប្រជាជនក្រីក្រ និងអ្នកខ្វះខាតនៅកម្រិតមូលដ្ឋានក្នុង ប្រទេសកម្ពុជា យើងមានអារម្មណ៍ថាមានឯកសិទ្ធិក្នុងការធ្វើការតាមផែនការរបស់ព្រះ ដោយមើលឃើញពីរ បៀប ដែលរបួសពីអតីតកាលអាចជាសះស្បើយបន្តិចម្តងៗ និងផ្តល់ផ្លូវដល់ក្តីសង្ឃឹម ភាពធន់ និងជីវិតថ្មី។
ខណៈពេលដែលស្រមោលនៃប្រវត្តិសាស្ត្រនៅតែមាន ពន្លឺនៃការស្តារឡើងវិញក៏ដូចគ្នាដែរ។ នៅក្នុងពាក្យនៃព្រះគម្ពីរថា « ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជិតអ្នកដែលបាក់ទឹកចិត្ត ហើយសង្គ្រោះអ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង » (ទំនុកតម្កើង 34:18) ។ សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ប្រជាជនរបស់ខ្លួន និងអស់អ្នកដែលបានរងទុក្ខ ការសន្យានេះ ផ្តល់នូវការលួងលោម ការណែនាំ និងភាពក្លាហានដើម្បីឆ្ពោះទៅអនាគត។